توسط : آنفولانزا یک عفونت مسری بینی،گلو و ریه هاست که توسط ویروس آنفولانزا ایجاد می شود.
علل،شیوع،و عوامل خطر
آنفولانزا معمولاً ناگهانی ،با تب بین ۵/۳۸ تا ۴۱ درجه سانتی گراد شروع می شود. (فرد بالغ معمولاً تب کمتری نسبت به کودک دارد.) سایر علائم شایع شامل صورت برافروخته ،درد بدن ،و ضعف و بیحالی است.برخی بیماران سرگیجه یا استفراغ دارند. تب معمولاً برای یک یا دو روز وجود دارد،ولی ممکن است تا ۵ روز ادامه یابد.
گاهی اوقات بین روزهای ۲ تا ۴ بیماری،علائم “عمومی بدن” شروع به کاهش نموده و علائم تنفسی زیاد می شوند ویروس آنفولانزا ممکن است هر جای سیستم تنفسی را در گیر کند و علائم سرماخوردگی،خروسک،گلودرد،برونشیت،عفونت گوش،یا ذات الریه را ایجاد نماید.
مشخص ترین علامت تنفسی معمولاً یک سرفه کوتاه و خشک است.بیشتر بیماران معمولاً گلودرد و سردرد دارند.ترشح بینی و عطسه شایع هستند.این علائم (بجز سرفه)معمولاً در عرض ۴-۷ روز ناپدید می شوند.گاهی اوقات تب برمی گردد.سرفه و کوفتگی معمولاً برای هفته ها بعد از سپری شدن بیماری ادامه می یابد.
آنفولانزا معمولاً در ماههای زمستان شیوع پیدا می کند.شایعترین راه گرفتن آنفولانزا با استنشاق قطرات ناشی از سرفه یا عطسه می باشد.بندرت وقتی یک سطح آلوده به ویروس مانند شیرآب یا تلفن را لمس نموده و سپس دهان،بینی،یا چشمان خود را دستکاری کنید منتقل می شود.
علائم ۷-۱ روز بعد (معمولاً ۲-۳ روز) ظاهر می شود. از آنجا که آنفولانزا از راه هوا منتقل شده و خیلی مسری است ، اغلب به یکباره جامعه را درگیر می کند.این امر سبب غیبتهای زیادی در مدرسه و محل کار می شود. بسیاری دانش آموزان در عرض ۲-۳ هفته از زمان ورود آنفولانزا به مدرسه بیمار خواهند شد.
هر ساله چند ده میلیون انسان درایالت متحده به آنفولانزا مبتلا می شوند. بسیاری در عرض یک یا دو هفته بهتر می شوند،ولی هزاران نفر از شدت بیماری بستری می شوند.حدود ۳۶،۰۰۰ بیمار هر ساله از عوارض آنفولانزا می میرند.
هر فرد در هر سن ممکن است دچار عوارض شدید آنفولانزا شود،ولی آنها که در خطر بیشتری هستند عبارتند از:
- افراد بالای ۵۰
- کودکان سنین ۶ ماه تا ۲ سال
- زنان حامله بالای سن ۳ ماهگی در فصل آنفولانزا
- کلیه افراد موجود در مراکز نگهداری طولانی مدت
- هر فرد با بیماری مزمن قلبی،ریوی، مشکلات کلیوی،یا ضعف سیستم ایمنی
آنفولانزا
گاهی بیماران آنفولانزا را با سرماخوردگی اشتباه می گیرند،چون برخی علائم شان مشترک است و معمولاًدر زمان مشابه سال اتفاق می افتند.اما دو بیماری کاملاً متفاوتند.بیشتر افراد چند بار در سال سرما می خورند،اما فقط یکبار در عرض چند سال دچار آنفولانزا می شوند.
بیماران گاهی لفظ “آنفولانزای شکمی” را برای توصیف یک بیماری ویروسی که استفراغ و اسهال علائم عمدهً آن هستند بکار می برند.این درست نیست،زیرا علائم شکمی توسط ویروس آنفولانزا ایجاد نمی شود.عفونتهای آنفولانزا معمولاً تنفسی هستند.
علائم
- تب – ممکن است بالا باشد
- سردرد
- کوفتگی
- سرفه خشک
- گلودرد
- بینی گرفته و ملتهب
- درد و سفتی عضلات
سایر علائم شامل:
- آبریزش بینی
- تنگی نفس
- خس خس
- سرفه خروسکی
- لرز
- خستگی
- ضعف
- تعریق
- بی اشتهایی
- استفراغ
- سرگیجه
- بدتر شدن بیماری زمینه ای مثل آسم یا نارسایی قلبی
نشانه ها و آزمایشات
بررسی بیمار مبتلا به علائم آنفولانزا باید شامل یک معاینه فیزیکی کامل و در شرایط شک به ذات الریه، عکس قفسه سینه باشد.
تستهای خونی دیگر ممکن است نیاز باشند. این تستها شامل شمارش کامل خون ،کشت خون و کشت خلط هستند.
شایعترین روش تشخیص آنفولانزا تست ردیابی آنتی ژن می باشد که با مالش سوآب (چوب نمونه گیری) درون بینی و گلو ، و سپس فرستادن نمونه به آزمایشگاه برای آزمایش انجام می شود.
نتایج این تستها به سرعت آماده می شود و می تواند برای تصمیم گیری جهت لزوم درمان خاص کمک کند.با وجود این، تشخیص اغلب با ظهور علائم بدون نیاز به تستهای بیشتر براحتی امکان پذیر است.
درمان
اگر بیماری خفیف دارید و در گروه پر خطر قرار ندارید،این مراحل را دنبال کنید:
- استراحت
- مصرف داروهایی که علائم را کاهش داده و به استراحت شما کمک کند
- مصرف مایعات زیاد
- پرهیز از مصرف آسپرین(بخصوص کودکان و نوجوانان)
- پرهیز از مصرف الکل و دخانیات
- خودداری از مصرف آنتی بیوتیکها(مگر برای بیماری دیگری نیاز باشد)
اگر آنفولانزا در عرض ۴۸ ساعت از شروع علائم تشخیص داده شود، به خصوص اگر شما در خطر بالای ابتلا به عوارض باشید، داروهای ضدویروس ممکن است طول علائم را یک روز کوتاه کند.
پزشکان معمولاً داروهای ضد ویروسی آمانتادین و ریمانتادین را برای درمان نوع A آنفولانزا تجویز می کنند . اوسلتامیویر (تامیفلو) یا زانامیویر (رنلزا) که علیه هردو آنفولانزای A و B داروهاتی جدیدی هستند که البته هنوز وارد سیستم دارویی ایران نشده اند.
درمان معمولاً برای کودکان نیاز نیست، ولی اگر بیماری زود تشخیص داده شود و بیمار در خطر ابتلا به فرم شدید باشد، می توان درمان را آغاز کرد.
پیش آگهی
در افرادی که از جهات دیگر سالم باشند،آنفولانزا در عرض ۷ تا ۱۰ روز از بین می رود.
عوارض
عوارض احتمالی ،بخصوص برای بیماران پرخطر شامل:
- ذات الریه
- انسفالیت (عفونت مغز)
- برونشیت
- عفونتهای سینوس
- عفونتهای گوش
تماس با پزشک
اگر فردی در گروه پرخطر علائم آنفولانزا را بدست آورد باید با پزشک خود تماس بگیرد.
پیشگیری
واکسن سالیانه برای نوزادان،افراد مسن،زنانی که ممکن است در فصل آنفولانزا حامله باشند،و بیماران مزمن توصیه می شود.واکسن همچنین برای افرادی که با سایر افراد پرخطر زندگی یا کار می کنند توصیه می شود.
واکسن آنفولانزا می تواند احتمال ابتلای فرد را به آنفولانزا کاهش دهد.واکسن آنفولانزا معمولاً به افرادی تزریق می شود که :
- بالای سن ۶ ماهگی باشند
- حساسیت مفرط به تخم مرغ نداشته باشند
- در گذشته به واکسن آنفولانزا واکنش شدیدی نشان نداده باشند
- حامله نباشند
یک نوع جدید واکسن اسپری بینی آنفولانزا بنام فلومیست برای بیماران سنین ۵ تا ۴۹ سال وجود دارد. فلومیست نوع ویروس زنده ضعیف شده را بجای نوع کشته واکسنهای تزریقی در خود دارد.در یک مطالعه ،اسپری بینی در ۹۳٪ کودکان بر علیه آنفولانزا موًثر بوده است.
