توسط : زندگینامه لويس بريل، مخترع خط بریل
لويس بريل در چهارم ژانويه 1809 در فرانسه متولد شد.
لويس در چهار سالگي بر اثر يك حادثه، به‌طور كامل بينايي‌اش را از دست داد.
هنگامي كه لويس بريل نابينا شد، مادرش با گريه مي‌گفت: “او مانند گداي كور دهكده خواهد شد”، اما پدرش كه مردي مهربان و قوي بود، گفت: “گداي كور دهكده پدر و مادر نداشت اما لويس پدر و مادري مثل ما دارد.”
لويس بريل كودكي بسيار باهوش بود. در سن 6 سالگي هنگامي كه پدرش او را براي سرگرمي به‌كارگاهش برد، از او خوا‌ست قطعات چرمي كوچك و بزرگ و متوسط را از هم جدا كند. پس از برگشتن به‌كارگاه، نتوانست آن‌چه را كه مي‌ديد باور كند. لويس بريل، علاوه بر جدا كردن قطعات، رنگ‌ها را هم از هم جدا كرده بود. وقتي در اين مورد از پسرش سوال كرد گفت: سياه‌ها زبرترند. قرمزها برآمدگي‌هاي منظم دارند و قهوه‌اي‌ها نرم‌ترند!
لويس بريل بسيار خلاق و با دقت بود. هنگامي كه يكي از همسايگان از او پرسيد چرا هميشه موقع راه رفتن آواز مي‌خواند، لويس گفت: وقتي به ديوار نزديك مي‌شوم صدايم تغيير مي‌كند با اين كار ديگر با ديوار برخورد نمي‌كنم.
لویی بریل
مدرسه نابینایان
لويس بريل به‌خاطر نابينايي نتوانست در مدرسه شهر كوچكش درس بخواند. براي همين در 10 سالگي وارد مدرسه مخصوص كودكان نابينا در پاريس شد.
اين مدرسه سال‌ها پيش توسط شخص مهرباني ساخته شده بود، اما فقط 14 كتاب به‌زبان فرانسوي داشت كه حروفش برجسته بودند و ا‌ستفاده از آن‌ها براي كودكان نابينا بسيار خسته‌كننده بود. هم‌چنين معلم‌هاي سخت‌گير و خشن نيز باعث آزار روحي بچه‌ها مي‌شدند.
در سال 1821 يك سرباز سابق ارتش فرانسه از آن مدرسه ديدن كرد و اخترع خودش را كه “نوشتن شبانه” نام داشت در اختيار بريل و هم شاگردي‌هايش قرار داد. در اين روش رمزهايي شامل دوازده نقطه برجسته به سربازان آموزش داده مي‌شد تا اطلاعات سري را در حين جنگ بدون كوچك‌ترين صحبتي به يكديگر برسانند. كار با اين سيستم رمزي حتي براي خود سربازان بسيار مشكل بود، اما بريل توانست بسيار سريع آن را بياموزد.
همان سال لويس بريل شروع به ساختن سيستم نقاط برجسته خود كرد و آن را در سن پانزده سالگي به اتمام رساند. بريل در اين سيستم فقط از شش نقطه ا‌ستفاده كرد كه هم بسيار ساده‌تر بود و هم خواندن و نوشتن را شامل مي‌شد بعدها او اين روش را براي رياضيات و موسيقي نيز گسترش داد.
لویی بریل
اولین کتاب لويس بريل مخصوص نابینایان
لويس بريل در سال 1829 نخستين كتابش را با الفباي مخصوص خود نوشت و با مخالفت‌هاي زيادي روبه‌رو شد، اما به علت آسان بودن روش، بسياري از نابينايان به سراغ آن آمدند.
پس از گذشت 8 سال، مسوولان هم‌چنان با خط بريل مشكل داشتند. در سال 1837 در يك مراسم، لويس از يك دختر بچه نابيناي 6 ساله خوا‌ست كه سالن را ترك كند. بعد، از يكي از حضار خوا‌ست متني را با صداي بلند بخواند و هم‌زمان كودك نابيناي ديگر متن را با الفباي بريل نوشت. پس از نوشتن متن، لويس از دختر بچه نابينا خوا‌ست كه وارد سالن شود و متن تهيه شده را بخواند. دختر با اعتماد‌به‌نفس كامل متن را از روي الفباي بريل، بدون هيچ مكث يا اشتباهي خواند و صداي تشويق مردم، اعتراضات مخالفان را خاموش كرد.
خط بریل
با اين حال، كودكان نابينايي كه از الفباي بريل اطلاع داشتند، مجبور بودند اين الفبا را نزد خود ياد بگيرند زيرا باز هم مسوولان اجازه نمي‌دادند كه اين روش به‌طور رسمي تدريس شود.
چند سال بعد لويس بريل معلم همان مدرسه خود شد و سرانجام در سن چهل و سه سالگي در اثر بيماري سل فوت كرد. وي تا زمان زنده ماندن، موفق به ا‌ستفاده رسمي از خط بريل نشد. در سال 1868 يعني 16 سال بعد از مرگ بريل، خط بريل به‌صورت يك الفباي جهاني از طرف همه كشورهاي دنيا پذيرفته شد.
پایگاه خبری سریر ایران
